Фарфоровый государственный завод Барановка (1920 - 1923) - Барановский фарфоровый завод им. Ленина (1923 - 1993) - OAO Барановский фарфоровый завод (1993 - 2004) - OOO Барановский фарфоровый завод (2004 - )Notatka historycznaHistorię fabryki z lat 1804 - 1914 można przeczytać: Polska / Wołyń / Baranówka
Okres porewolucyjny ( po 1917 r.)
17 listopada 1920 roku władze sowieckie oficjalnie ogłosiły nacjonalizację fabryki porcelany w Baranówce (ros. Барановка), a w marcu 1922 r. po zakończeniu odbudowy zakładu uruchoniono produkcję. W latach budowy gospodarki narodowej ( 1920 - 1928 ) całkowicie zmienił się styl produkcji artystycznych wyrobów porcelanowych. Od 1922 roku w ten ogólny nurt włączyła się również fabryka w Baranówce opracowując motywy ideologiczne.
Pod kierownictwem mistrza-samouka Мусия Романюка (Musija Romaniuka) w fabryce przygotowano serwis dla wodza rewolucji. Delegacja zakładu wręczyła go Leninowi i od tej pory zakład przyjął nazwę: Барановский фарфоровый завод им. Ленина (Baranowski zakład porcelany im. Lenina).W latach 1930. pojawił sie nowy trend - dekoracje na tematy sowieckie. Talerze, kubki czy wazony dekorowane były pięcioramienną gwiazdą, godłem w postaci sierpa i młota, jasnoczerwonymi sztandarami. Bardzo popularne były także figurki przedstawiające ludzi i sceny z życia sowieckiego.
W latach powojennych ( 1945 - 1960 ) asortyment wyrobów został bardzo rozszerzony. Pojawiły się serwisy herbaciane, kawowe i stołowe, trofea sportowe, rzeźby stołowe, puderniczki, pamiątki. Zatrudniano wówczas ponad 20 rzeźbiarzy i malarzy.
W roku 1993 przeprowadzono prywatyzację fabryki, a w 2004 przekształcono w spółkę z o.o.
Anglia
